(ភ្នំពេញ)៖ លោកស្រី​ ឡៅ គីម​លាង ដែល​មាន​ឳពុក​ម្តាយ​ បងប្អូន​បង្កើត​នៅ​ស្រុក​ស្រី​សន្ធរ ខេត្ត​កំ​ពង់​ចាម និងក្រោយ​មក​មាន​​ស្វាមី​ជាគ្រូពេទ្យឈ្មោះ អេង​ បាន​ផ្លាស់​ទី​លំ​នៅ​ទៅ​រស់​នៅជាយ​ដែន​ក្នុង​តំ​បន់​​អូរជ្រៅ​ កូប​និមិត្ត ក្បែរ​ព្រំ​ដែន​កម្ពុជា​ថៃ គឺជា​ស្ត្រី​ខ្មែរមួយ​រូបដែល​ត្រេក​អរនឹងស្រុក​ទេស​មាន​សុខ​សន្តិភាព និងក៏បាន​​ប្រាថ្នាផង​ដែរថា « បើ​ជាតិក្រោយ​មាន​មែន​ ខ្ញុំ​សូម​កើត​មកនៅ​លើ​ទឹក​ដីនេះ​ទៀត​»​​។ (សូមទស្សនាវិដេអូ)

បន្ទាប់​ពី​បានហែល​ឆ្លង​មហាទុក្ខសោកវេទនា ការលំ​បាក់​ដ៏ក្រៃលែង​រក​ទី​បំ​ផុត​គ្មាន រហូត​បាន​រួច​​​ជីវិតពី​​ការ​កាប់​សម្លាប់​នៃពួក​បនប្រល័យ​ពូជសាសន៍​ ប៉ុល ពត និងបាន​តស៊ូ​ភៀសខ្លួនជាមួយ​កូន​តូច​ៗ ​​ធ្វើ​ដំ​ណើរ​ផ្សងព្រេង ត្រាច់​រង្គាត់ ដើម្បី​​ស្វែងរក​ស្វាមី​​រហូត​បានទៅរស់នៅ​ឯក្រៅ​ប្រ​ទេ​​ស​មួយ​រយៈ​មក​នោះ បាន​​និពន្ធ​សៀវ​ភៅ​មួយកម្រាស់​៣៤៤ទំព័រ  រៀប​រាប់​អំពី​ខ្សែជី​វិតពិត​​ និង​ការតស៊ូ ពុះ​ពារ​ឆ្លង​កាត់​ឧបសគ្គ១ម៉ឺន​គ្រោះ​ថ្នាក់ រួម​សុខ រួម​ទុក្ខជាមួយ​កូន​ៗ​អាយុក្រោម​១១ឆ្នាំចំ​នួន​៧នាក់​ក្នុង​បន្ទុក​​ផ្ទាល់ ខណៈពេល​​ស្ថិត​នៅ​ក្រោម​ និង​ក្រោយ​ការ​គ្រប់​គ្រង​របស់​ខ្មែរក្រហម​។

រឿង​នេះបាន​លាត​ត្រដាង​អំពី​ការ​តស៊ូ​របស់​នារី​ខ្មែរម្នាក់​ជា​មួយ​គ្រួសារ ក្នុង​ពេល​ត្រូវ​គេជម្លៀសឲ្យ​ចេញ​ពី​ទី​លំ​នៅ ពី​ផ្សារ​និមិត្ត​ទៅ​កាន់ទី​​ជនបទ​ ធ្វើ​ដំ​ណើរកាត់​ព្រៃ ភ្លៀង ខ្យល់​​ យប់​ងងឹត នៅ​តាម​ផ្លូវត្រូវ​បែក​​ពី​ប្តី​ ឳពុក​ កូនៗ​ និងការ​ឈឺចាប់​ខ្លោចផ្សានៃ​ការ​រស់​នៅ​ក្នុង​សម័យពួក​អាវ​ខ្មៅ​​ចន្លោះពី​ឆ្នាំ​១៩៧៥ ដល់​ឆ្នាំ​១៩៧៩ គឺគិត​ចាប់​ត្រឹម​ពី​ ៣ថ្ងៃ ក្រោយ​ថ្ងៃទី១៧ ខែ​មេសា ឆ្នាំ​១៩៧៥មកម៉្លេះ​។

ជា​មួយ​នឹង​ដំ​ណើរជីវិត​ដ៏សោក​សៅ និង​ការ​តស៊ូ ​ស្ត្រី​រូប​នេះ​ បាន​នាំកូន​ចំ​នួន​៧នាក់​ឆ្លង​កាត់​គ្រោះ​ថ្នាក់​រាប់​មិន​អស់ និង​ក្រោយ​ពេល​ដួល​រលំ​ពួក​បនប្រល័យពូជសាសន៍​ ប៉ុល ពត រួច​ហើយ ម្តាយ​និងកូន​តូច​ៗ​ធ្វើ​ដំ​ណើរ​ដោយ​ថ្មើ​ជើងក្នុង​ចម្ងាយ​ផ្លូវ​រាប់​រយ​គីឡូម៉ែត្រ ពេល​ភៀសខ្លួន ហើយ​ត្រូវ​បាន​គេដឹកជញ្ជូន​យក​ទៅ​ចាក់ចោល​នៅ​តំបន់​ភ្នំ​ព្រះ​វិហារ និង​ត្រូវគេ​បង្ខំ​ឲ្យ​ចុះ​ពី​ចំ​ណោត​ភ្នំ​មក​កម្ពុជា​វិញ​ កាត់​ព្រៃ តោង​វល្លិ៍ (កូន​តូចអាយុ៤ឆ្នាំ ប្រឹងតោង​វល្លិ៍ចុះមក​ក្រោម​ ប៊ិះ​នឹងធ្លាក់​ចូល​ជ្រោះ កុំ​តែ​បាន​អ្នក​ដំ​ណើរ​ជាមួយ​ជួយ​ទាន់​)។

ក្នុង​ពេល​ឆ្លង​ជ្រោះជ្រលង​ភ្នំ​ អ្នក​ខ្លះ​ជាន់មីន​​ស្លាប់​ របួស ដាច់​បាយ គ្មាន​ទឹក ជួប​ឧបសគ្គ​នៅ​តាម​ផ្លូវ​​អស់​ជាច្រើន​ថ្ងៃ ។ ក្រោយ​មក​លោកស្រី​ និង​កូន​ៗ បាន​​ព្យាយាម​តស៊ូវិល​ត្រឡប់​ឆ្លង​ចូលទៅ​តំ​បន់​​ជំ​រុំជា​លើក​ទី​​​២ ក្នុង​ទឹក​ដី​ថៃ រហូត​បានទៅ​​ជួប​ប្តី​​នៅឯ​ប្រទេស​បារាំង​ ដោយ​សុវត្ថិភាព​។

នៅ​ពេល​ជួប​ការ​លំ​បាក វេទនារកទី​បំ​ផុត​គ្មាន​ ដែល​ស្ថិត​ក្នុង​ក្រញាំនៃ​ពួក​ខ្មែរក្រហម​ ជី​វិត​របស់​ស្ត្រី​រូប​នេះ និង​គ្រួសារ ក៏ប្រហាក់​ប្រហែល​គ្នា​មិន​​ខុស​ពី​ជី​វិត​របស់​ពល​រដ្ឋ​កម្ពុជា​រាប់​លាន​នាក់​ឯទៀត ដែលបាន​ឆ្លង​កាត់របបឃោរឃៅ​នោះ ក្នុង​ពេល​​ប្រទេសជាតិ​បាន​រងគ្រោះ​ដោយ​លទ្ធិ​ជ្រុល​និយម​តាម​ការ​ស្រមៃរបស់​បញ្ញាវន្តខ្មែរមួយ​ពួក​ដែល​បាន​ទៅ​សិក្សានៅ​ប្រទេស​បារាំង​ ហើយ​បាន​លង់​ខ្លួន​ក្នុង​មនោគមន៍​វិជ្ជា​បរទេស​ មក​សាប​ព្រួសលើ​ជន​ជាតិខ្លួន​ឯង និង​កាប់​សម្លាប់​ខ្មែរគ្នា​ឯង​អស់​ជិត​៣លាននាក់​។

ជីវិត​ក្នុង​របប ប៉ុល ពត ពិត​ជា​ឈឺចាប់​ខ្លោចផ្សា ដោយ​សារ​ពួក​យង់​ឃ្នង​នោះ បាន​បង្ខំ​ឲ្យ​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរធ្វើ​ការធ្ងន់​ហួសកម្លាំង បង្អត់​អាហារ និង​ការ​ធ្វើ​ទារុណ​កម្ម​នានាលើមនុស្ស​ពេញ​វ័យ និង​កុមារ។

ក្នុង​​សំ​ណេររបស់​លោកស្រី ឡៅ គីម​លាង ក៏បាន​រៀប​រាប់​ថា នៅ​ពេល​នោះពលរដ្ឋ​ខ្មែរជាទូ​ទៅ​តែង​តែ​បន់​ព្រះ​ សំ​ពះ​ទេព្តា និង​វត្ថុស័ក្តិ​សិទ្ធក្នុង​លោក ធ្វើ​យ៉ាង​ណា​ឲ្យ​ពួក​ប៉ុល​ ពត ទុក​ជី​វិត និងទន្ទឹង​រង់​ចាំ​អ្នក​ជួយ​សង្គ្រោះ​។ លោកស្រី បាន​បន្ថែម​ថា ពេល​នេះរបបខ្មែរក្រហម​ដ៏ឃោរ​ឃៅ​បាន​រលំ​រលាយ​ហើយ ។
ជាមួយ​លំ​ហូរ​នៃ​សាច់​រឿង​មួយ​ចំ​ណែក​នៃ​អតីតកាល​ និង​ការ​រលឹក​ដឹង​គុណទៅ​ដល់​​អ្នក​មាន​ចិត្ត​ល្អ សប្បុរស ឪពុក​ម្តាយ​ និងសាច់​ញាតិ​ទាំង​សងខាង​របស់​គ្រួសារ មិត្ត​ភក្តិ បងប្អូន​ ដែល​បាន​រួម​សុខទុក្ខជាមួយ​គ្នា​ក្នុង​គ្រាលំ​បាក​ ​ ហើយ​បើ​ទោះបី​​ជា​លោកស្រីដែល​បាន​រួចផុតជី​វិត​ពី​សេចក្តី​ស្លាប់​ជា​មួយ​កូន​ និង​បាន​ចាត់​ទុក​កូន​ៗជា​បេះ​ដូង​ម៉ែ ដែល​ពោរពេញ​ទៅ​ដោយ​ព្រហ្ម​វិហារ​ធម៌​ និង​ការស្រឡាញ់​កាត់​ថ្លៃ​មិន​បាន​យ៉ាង​ណា​ក្តី ក៏​លោកស្រី​ ឡៅ គីម​លាង មិន​ភ្លេចសោះ​ឡើយ និង​សូម​គោរព​ថ្លែង​អំណរគុណ​ដ៏ជ្រាល​ជ្រៅ​បំ​ផុតចំ​ពោះ​សម្តេច​អគ្គមហាសេនាបតី​តេជោ ហ៊ុន សែន​ និង​សម្តេច​គិត្តិព្រឹទ្ធបណ្ឌិត ប៊ុន រ៉ានី​ ហ៊ុន​សែន​ និង​អ្នក​ដឹកនាំ​ដទៃ​ទៀត​នៃ​គណបក្សប្រជាជន​កម្ពុជា​ដែល​នាំ​មក​នូវ​សុខសន្តិភាព និង​ការ​អភិវឌ្ឍន៍ជូន​ជាតិ​មាតុភូមិ​។

ម៉្យាង​វិញ​ទៀត បើ​ទោះ​បី​ជា​លោកស្រី​បាន​នាំកូន​ៗទាំង​៧នាក់​ទៅ​រស់​នៅ​ និងបាន​សិក្សារៀន​សូត្រ​នៅ​ឯ​ក្រៅ​ប្រទេស និង​ក្រោយ​មក​លោកស្រី​ និង​កូន​មួយ​ចំ​នួន​បាន​មក​រស់​នៅក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា​វិញ​ក្តី​ ប៉ុន្តែលោកស្រី​ ឡៅ គីម​លាង ដែល​ជា​អ្នក​និពន្ធខ្សែជី​វិត​ពិត​ផ្ទាល់​ខ្លួន​ បាន​បញ្ជាក់ថា សៀវ​ភៅ​នេះ​អាច​ជា​ឯកសារ​ដែល​រំ​ឮក​អំពី​អនុស្សាវរីយ៍​ និង​បទ​ពិសោធដ៏ជូរចត់​ នៃ​ការ​រស់​នៅ​ និង​ការ​តស៊ូ​គ្រប់​បែប​យ៉ាង​ដើម្បី​រស់​រាន​មាន​ជី​វិត​ក្រោម​របប​ខ្មែរក្រហម​ជូន​សាធារណ​ជន​ខ្មែរជំ​នាន់​ក្រោយ​បាន​ជ្រាប​ ដើម្បី​ឲ្យ​ចេះរួប​​រួម​គ្នារារាំង​កុំ​ឲ្យ​មនោគមន៍​វិជ្ជា​នៃ​រប​ប​ឃោរឃៅ​បែប​នេះ​អាច​មាន​ពន្លក​ជា​ថ្មី​ទៀត​បាន​។

សៀវ​ភៅនេះក៏បាន​រំ​លេចផង​ដែរថា ជីវភាព​ថ្មី​ដ៏លំ​បាកលំ​បិន​បំ​ផុត​ ដែល​អ្នក​និពន្ធ ​និង​គ្រួសារ​មិន​ដែល​បាន​ជួប​ប្រទះ​សោះ​ពី​មុន​មក​ ប៉ុន្តែ ក្រោយ​ថ្ងៃទី​​១៧ មេសា ១៩៧៥  បាន​លត់​ដំ​ស្ត្រី​រូបនេះ​ដែល​ធ្លាប់​មាន​ស្វាមី​ជាមន្ត្រី​រាជការ អតី​តមន្ត្រី​ពេទ្យ​នៅ​មជ្ឈមណ្ឌល​សុខភាព​អូរជ្រៅ​(​ប៉ោយ​ប៉ែត) ​ឲ្យ​ស្គាល់ និង​រស់​នៅ​ក្នុង​ជីវភាព​តោកយ៉ាក​ដូច​ប្រជា​ជន​ក្រី​ក្រដទៃ​ទៀត ក្នុង​តំ​បន់​ដាច់​ស្រយាល​ ក្រោម​នឹម​ត្រួត​ត្រារបស់​ពួក​អាវ​ខ្មៅ​។

ដំ​ណើរជី​វិត និង​ការ​​តស៊ូរបស់​គ្រួសារ​លោកស្រី ឡៅ គីម​លាង​ នៅ​ក្រោម​របបផ្តាច់​ការ​ខ្មែរក្រហម​ អំឡុង​ពេល​នោះ ក៏ត្រូវ​បាន​អ្នក​សារព័ត៌មាន​បារាំង​សម្ភាសន៍​ និង​ផ្សាយ​តាម​ទូរទស្សន៍​ អង់​តែន​២ ហៅ A2 ផង​ដែរ។ ទុក្ខសោក​រាប់​មិន​អស់​នៅ​តាម​ផ្លូវ​ទៅកាន់​ប្រទេស​ថៃ ខណៈលោកស្រីផ្សង​ព្រេង​នាំ​កូន​ភៀសខ្លួន​ទៅ​ក្រៅ​ប្រទេស​ ម្តង​ហើយ​ ម្តង​ទៀតទម្រាំ​បាន​ដល់ទីដៅ ក៏បាន​​បង្កប់​ទៅ​ដោយ​អត្ថន័យ​​សម្រា​ប់​អ្នក​អាន​ តាមដាន ចង់​ដឹង​ផង​ដែរ។

សំ​ណេររបស់​លោកស្រី ឡៅ គីម​លាង​ បាន​បញ្ចប់​ដោយ​ពាក្យថា « សូម​សុខសន្តិភាព​មាន​ដល់​មាតុភូមិ​របស់​ខ្ញុំ​ជា​រៀង​រហូត​តទៅ»។