(កំពង់ឆ្នាំង)៖ ការត្បាញបង្គីដោយដៃ គឺជាកេរ្តិ៍មរតកពីដូនតា ដែលប្រជាកសិកររស់នៅភូមិប៉ាតឡាង ឃុំក្រាំងលាវ ស្រុករលាប្អៀរ បានបន្តថែរក្សា និងរក្សាការពារ និងបានធ្វើរហូតដល់សព្វថ្ងៃ ដើម្បីលើកស្ទួយជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគាត់ បន្ទាប់ពីមុខរបរស្នូស នៃការធ្វើស្រែចំការ។
បង្គីនេះ គឺពួកគាត់បានក្បាញអំពីដើមរំពាក់ដែលដុះនៅតាមភ្លឺស្រែ និងមាត់អូរ ស្ទឹង បឹងបួរ។ល។ បច្ចុប្បន្នពួកគាត់កំពុងមានការព្រួយបារម្មណ៍ ព្រោះទីតាំងដែលគាត់ ត្រូវទៅបោចដើមរំពាក់យកមកត្បាញបង្គី ត្រូវបានគេឈូសឆាយដីព្រៃអស់ទៅហើយ ដែលថ្ងៃខាងមុខ នឹងអស់ដើមរំពាក់ដែលមិនអាចរកយកមកតម្បាញបង្គីបានទៀតឡើយ។
ស្ត្រីម្នាក់ដែលមានទីលំនៅក្នុងភូមិប៉ាតឡាង ឃុំគ្រាំងលាវ បាននិយាយឲ្យដឹងថា គាត់បានប្រកបមុខរបរត្បាញបង្គីលក់នេះ មានរយៈពេលជិត២០ឆ្នាំមកហើយ ដើម្បីលើកស្ទួយជីវភាព និងដើម្បីរកប្រាក់សម្រាប់កូនរៀនសូត្រជាដើម។ ដោយក្នុងមួយថ្ងៃ ជាមធ្យមគាត់ត្បាញបានបង្គី៤ ទៅ៦បង្គី ឬបានច្រើនជាងនេះបើខំប្រឹងប្រែង។ អ្នកស្រុកនៅក្នុងភូមិប៉ាតឡាង ឃុំក្រាំងលាវនេះ ប្រមាណជាង១០០គ្រួសារ បានប្រកបមុខរបរតម្បាញបង្គីនេះ ដែលបានចេះធ្វើតៗ គ្នាតាំងពីដូនតាមក។
គាត់បានឲ្យដឹងទៀតថា គាត់ពីរនាក់ប្ដីប្រពន្ធ បើមានដើមរំពាក់គ្រប់គ្រាន់ ក្នុងមួយថ្ងៃអាចត្បាញបានរហូតទៅដល់ ២០បង្គីឯណោះ។ ដោយបង្គី១ លក់បោះម៉ូយដែលមកយកដល់ផ្ទះបានមួយថ្លៃ៣,០០០រៀល ចំណែកដើមរំពាក់ ត្រូវទៅរកបោចមួយថ្ងៃយកមកត្បាញ បានតែ១ថ្ងៃ ឬ២ថ្ងៃគឺអស់ ហើយទើបនាំគ្នាចេញទៅរកបោចម្តងទៀត។
ដោយឡែក ស្ត្រីឈ្មោះ ម៉ៅ គន្ធា អាយុ៣៧ឆ្នាំ ក៏បាននិយាយដែរថា ព្រៃដែលគាត់ទៅបោចដើមរំពាក់គឺនៅភូមិប្រស្នឹបឯណោះ ដែលត្រូវជួលគោយន្តគេ ជិះចេញដំណើរតាំងពីព្រឹក រហូតដល់ម៉ោង៧ ឬ៨យប់បានមកដល់ផ្ទះវិញ ដោយត្រូវវេចបាយកញ្ចប់ យកទៅជាមួយផងដែរ។
ប្រជាកសិករជាអ្នកត្បាញបង្គី បានបញ្ជាក់ថា មុខរបរត្បាញបង្គីលក់ គឺមិនត្រូវចំណាយដើមទុនទេ គ្រាន់តែអស់ថ្លៃជិះគោយន្តប៉ុណ្ណោះ ដោយទៅមួយជើង ក្នុងម្នាក់ៗគេយក៣,០០០រៀល។ ក្រៅពីបោចដើមរំពាក់ គឺត្រូវកាប់កូនឈើសម្រាប់យកមកធ្វើធ្នង់បង្គីផងដែរ។
ពួកគាត់បញ្ជាក់ថា ដើមរំពាក់ក្រៅតែពីគេឈូសឆាយដីព្រៃ ក៏នៅមានអ្នកជីកយកឬស រំពាក់ យកមកលក់ធ្វើជាថ្នាំព្យាបាលជំងឺទៀតផង ទើបដើមរំពាក់ចេះតែខ្សត់ ទៅនឹងលំបាកដើររកតាំងពីឥឡូវនេះទៅហើយ ក្នុងពេលខាងមុខនេះប្រហែលជារកមិនបានទេ បើមានក៏ត្រូវទៅរកនៅឆ្ងាយជាងនេះទៀតដែរ៕
