(ម៉ូស្គូ)៖ កាលពីសប្តាហ៍មុននេះសហរដ្ឋអាមេរិក និងជប៉ុន បានរួមគ្នាធ្វើតេស្តប្រព័ន្ធការពារគ្រាប់មីស៊ីលដ៏ពិសេស SM-3 Block IIA ដោយជោគជ័យ ដែលប្រការនេះអាចជាការក្រើនរំលឹកថ្មីមួយដល់រុស្ស៊ី និងជាពិសេសនោះគឺចិនតែម្តងថា ប្រទេសទាំងពីរមិនគួរបញ្ឈប់ការធ្វើទំនើបកម្មទៅលើអាវុធនុយក្លេអ៊ែរជាយុទ្ធសាស្រ្តរៀងៗខ្លួននោះឡើយ ដោយសម្អាងលើសមត្ថភាពដ៏អស្ចារ្យ នៃប្រព័ន្ធខែលការពារមីស៊ីលរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក។ នេះបើតាមការចេញផ្សាយដោយសារព័ត៌មានរុស្ស៊ី Sputnik នៅព្រឹកថ្ងៃសុក្រ ទី១០ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៧។
យោងតាមប្រភពព័ត៌មានពីយោធាអាមេរិកផ្ទាល់ ប្រព័ន្ធខែល SM-3 Block IIA មិនដូចជំនាន់មុនៗឡើយ ដោយវាមានសមត្ថភាពចាប់ស្ទាក់មិនត្រឹមតែគ្រាប់មីស៊ីល ដែលមានរយៈចម្ងាយមធ្យមប៉ុណ្ណោះទេ វាថែមទាំងអាចបាញ់កម្ទេចគ្រាប់មីស៊ីលផ្លោងអន្តរទ្វីប ICBM (ហោះឆ្លងទ្វីប) ទៀតផង។ កាលពីសប្តាហ៍មុននេះវាត្រូវបានបាញ់ចេញពីនាវាចម្បាំងអាមេរិក USS John Paul Jones និងបានបាញ់កម្ទេចគោលដៅ ដែលជាមីស៊ីលផ្លោងឆ្លងទ្វីប មានរយៈចម្ងាយមធ្យមដោយជោគជ័យ។
លោក Vasily Kashin អ្នកជំនាញផ្នែកយោធាជនជាតិរុស្ស៊ីមួយរូបបានលើកឡើងថា យ៉ាងណាមិញប្រទេសរុស្ស៊ីដូចជាមិនសូវជាមានក្តីព្រួយបារម្ភខ្លាំងឡើយចំពោះបញ្ហានេះ ដោយសារតែទឹកដីដែលលាតសន្ធឹងដ៏ធំល្វឹងល្វើយ និងទីតាំងភូមិសាស្រ្តដ៏ល្អបំផុតជាមួយសហរដ្ឋអាមេរិក។ ពីព្រោះតែកត្តាទាំងនេះប្រព័ន្ធខែលការពារមីស៊ីលរបស់អាមេរិក និងសម្ព័ន្ធមិត្តនៅអាស៊ីរបស់ខ្លួន មិនអាចបាញ់ស្ទាក់មីស៊ីលរបស់រុស្ស៊ី ដែលបាញ់ចេញរួចបាននោះឡើយ។ រីឯសម្រាប់ប្រព័ន្ធការពារមីស៊ីលរបស់អឺរ៉ុបវិញ អាចទប់ទល់នឹងមីស៊ីលរបស់រុស្ស៊ីបានតែនៅតាមតំបន់មួយផ្នែកតូចប៉ុណ្ណោះ។
ដោយឡែកប្រទេសចិនវិញគឺស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពស្មុគស្មាញជាងនេះ បើគិតពីសមត្ថភាពមីស៊ីល និងអាវុធនុយក្លេអ៊ែររបស់ខ្លួន ព្រោះថាភាគច្រើននៃមីស៊ីលរបស់ចិនគឺជាប្រភេទដែលមានរយៈចម្ងាយមធ្យមតែប៉ុណ្ណោះ ហើយងាយនឹងត្រូវបាញ់ស្ទាក់បានដោយប្រព័ន្ធខែលការពារមីស៊ីលណាស់។ មួយវិញទៀតស្របពេលដែលប្រព័ន្ធការពារមីស៊ីលរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក កំពុងតែពង្រីកវិសាលភាពយ៉ាងខ្លាំងក្លាបែបនេះ មីស៊ីលផ្លោងឆ្លងទ្វីបរបស់ចិនប្រហែលមិនមានចំនួនគ្រប់គ្រាន់ ក្នុងការវាយបកតបក៏ដូចជាសងសឹកណាមួយនោះឡើយ ។
លោក Khasin បានលើកឡើងថា «ទីក្រុងប៉េកាំងគួរតែគិតគូរពីការដាក់ពង្រាយនូវប្រព័ន្ធខែល THAAD របស់សហរដ្ឋអាមេរិក នៅលើទឹកដីកូរ៉េខាងត្បូងនិងជប៉ុន ដែលនឹងប្រព្រឹត្តទៅនាពេលឆាប់ៗខាងមុខនេះផងដែរ»។ អ្នកជំនាញជនជាតិរុស្ស៊ីដដែលនេះក៏បានគូសបញ្ជាក់ដែរថា «តាមសង្កេតមើលឃើញជាក់ស្តែងការដាក់ពង្រាយប្រព័ន្ធខែលការពារមីស៊ីល THAAD នេះមិនមែនដើម្បីបង្ការការគំរាមកំហែងណាមួយពីសំណាក់កូរ៉េខាងជើង ឬមួយក៏អ៊ីរ៉ង់នោះឡើយ ដោយសារតែប្រទេសអ៊ីរ៉ង់ពុំមានអាវុធនុយក្លេអ៊ែរ ហើយក៏ទំនងជានឹងមិនធ្វើការអភិវឌ្ឍវែងឆ្ងាយលើមីស៊ីលផ្លោង ICBM ដែរនាពេលអនាគត។ រីឯសម្រាប់កូរ៉េខាងជើងវិញ ពីព្រោះការខ្វះខាតនៃធនធាន និងបច្ចេកវិទ្យា ប្រទេសកុម្មុយនិស្តមួយនេះមានអាវុធនុយក្លេអ៊ែរតិចតួច និងសម្បូរដោយមីស៊ីលផ្លោងដែលមានបញ្ហា»។
វត្ថុបំណងចម្បងនៃផែនការបំពាក់ប្រព័ន្ធខែលការពារមីស៊ីលនេះ គឺដើម្បីយកប្រៀបលើរុស្ស៊ីហើយអ្វីដែលសំខាន់ជាងនេះទៅទៀតនោះ គឺយកឈ្នះលើកម្លាំងអាវុធនុយក្លេអ៊ែររបស់ចិន។ «ទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោនជឿជាក់ថាទង្វើនេះនឹងបង្ខំឲ្យទីក្រុងប៉េកាំង សម្រេចបោះបង់ចោលយុទ្ធសាស្រ្តនយោបាយការបរទេសដ៏រឹងមាំរបស់ខ្លួន ដែលសំដៅការពារផលប្រយោជន៍ប្រទេសជាតិចិន។ ទោះជាបែបនេះក្តីការសន្មត់បែបនេះត្រូវបានធ្វើឡើង ដោយការមើលស្រាលចំពោះសមត្ថភាពរបស់ចិន ក្នុងពង្រីកឥទ្ធិពលនៃអាវុធនុយក្លេអ៊ែររបស់ប្រទេសមួយនេះតែប៉ុណ្ណោះ»។ នេះបើតាមការចង្អុលបង្ហាញរបស់លោក Vasily Kashin។
ជាចុងក្រោយលោក Vasily Kashin បាននិយាយថា «ការដាក់ពង្រាយមីស៊ីល DF-41 និងការធ្វើតេស្តជាច្រើនលើកនៃមីស៊ីល DF-5C ដែលអាចបំពាក់អាវុធនុយក្លេអ៊ែរចំនួន១០គ្រាប់ បានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថាប្រទេសចិនមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការធ្វើទំនើបកម្មយ៉ាងឆាប់រហ័សទៅលើសក្តានុពលនៃអាវុធនុយក្លេអ៊ែររបស់ខ្លួន ហើយវាប្រហែលជាអាចរីកចំរើនលឿនជាងប្រព័ន្ធការពារមីស៊ីលដែលសំដៅទប់ស្កាត់ចិនថែមទៀត។ ដោយឡែកនៅពេលឈានដល់ដំណាក់កាលនេះ ពុំមានភាគីម្ខាងណាមានប្រៀបជាងភាគីម្ខាងណានោះឡើយ ក៏ប៉ុន្តែព្រមពេលជាមួយគ្នាសន្តិសុខសកលលោកនឹងរង្គោះរង្គើរជាក់ជាមិនខានផងដែរ»៕
