(ប៉េកាំង)៖ ថ្ងៃទី២៦ខែកក្កដា លោក Blinken រដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសអាមេរិកបានចូលរួមក្នុងពិធីបើកស្ថានទូតថ្មីអាមេរិក ប្រចាំនៅប្រទេសតុងហ្គា។ នេះជាលើកទីមួយដែលអាមេរិកបានបើកស្ថានទូតនៅតុងហ្គា បន្ទាប់ពីអាមេរិកនិងតុងហ្គាបង្កើតទំនាក់ទំនងការទូត កាលពី៥១ឆ្នាំមុន។ នាថ្ងៃដដែល លោកAustinរដ្ឋមន្ត្រីការពារជាតិអាមេរិកបានទៅបំពេញទស្សនកិច្ចនៅប៉ាពួញូហ្គីណេ។បន្ទាប់មក ពួកគេនឹងរៀបចំកិច្ចពិភាក្សាប្រចាំឆ្នាំ"២បូក២" ជាមួយភាគីអូស្ត្រាលី។
ក្នុងរយៈពេល២ឆ្នាំកន្លងទៅ ក្រោមការជំរុញពីអ្វីដែលហៅថា"យុទ្ធសាស្ត្រឥណ្ឌូប៉ាស៊ីហ្វិក" អាមេរិកកំពុង"សម្រុកចូល" ក្នុងតំបន់ប៉ាស៊ីហ្វិកខាងត្បូងដោយខ្លាំងក្លា។នៅឆ្នាំ២០២៣ អាមេរិកបានបើកស្ថានទូតនៅប្រជុំកោះសាឡូម៉ូនឡើងវិញ ដែលបានបិទអស់រយៈពេល៣០ឆ្នាំ ហើយបានបើកស្ថានទូតថ្មីនៅតុងហ្គានិងវ៉ានូអាទូ។ អាមេរិកក៏កំពុងធ្វើកិច្ចចរចា ជាមួយប្រទេសប៉ាស៊ីហ្វិកខាងត្បូងចំនួនបី ដែលរួមមានប្រទេសសហព័ន្ធរដ្ឋមីក្រូនេស៊ី ប៉ាលូនិងប្រជុំកោះMarshallដែលបានចុះហត្ថលេខាលើ"កិច្ចព្រមព្រៀងទំនាក់ទំនងសេរី" ស្តីពីកិច្ចការបន្តកិច្ចព្រមព្រៀង ហើយបានសន្យាថានឹងផ្តល់ជំនួយចំនួន ៧ពាន់១រយលានដុល្លារអាមេរិកដល់ពួកគេក្នុងរយៈពេល២០ឆ្នាំខាងមុខ។
អាកប្បកិរិយាដ៏រួសរាយបែបនេះ បើគិតតាំងពីរាប់សិនឆ្នាំមុនមកគឺមិនអាចនឹកស្មានបានឡើយ។ តើសភាពការណ៍បែបនេះ ចាប់ផ្តើមប្រែប្រួលតាំងពីពេលណា? ក្នុងរយៈពេលជាង១០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ប្រទេសចិនបានធ្វើកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ ដែលផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់គ្នាទៅវិញទៅមក ជាមួយបណ្តាប្រទេសកោះប៉ាស៊ីហ្វិក ដោយឈរលើមូលដ្ឋានគោរពគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយត្រូវបានស្វាគមន៍ដោយរដ្ឋាភិបាល និងប្រជាជននៃប្រទេសទាំងនេះ។ សូមយកប្រជុំកោះសាឡូម៉ូនជាឧទាហរណ៍ ចាប់តាំងពីការបង្កើតទំនាក់ទំនងការទូតរវាងចិន និងប្រជុំកោះសាឡូម៉ូននៅឆ្នាំ២០១៩មក កិច្ចសហប្រតិបត្តិការដែលផ្តល់ផលប្រយោជន៍ ដល់គ្នាទៅវិញទៅមករវាងប្រទេសទាំង២ បានទទួលការអភិវឌ្ឍយ៉ាងឆាប់រហ័ស។ នៅឆ្នាំ២០២២ ទំហំពាណិជ្ជកម្មទ្វេភាគីរវាងប្រទេសទាំង២ បានឈានដល់៤រយ៩៨លានដុល្លារអាមេរិក។
កិច្ចសហប្រតិបត្តិការដែលផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់គ្នាទៅវិញទៅមក រវាងប្រទេសចិននិងបណ្តាប្រទេសកោះប៉ាស៊ីហ្វិកខាងត្បូង បាននាំមកនូវផលប្រយោជន៍ជាក់ស្តែងដល់ប្រជាជនក្នុងតំបន់ ប៉ុន្តែវាបានបណ្តាលឱ្យអាមេរិកមានការព្រួយបារម្ភខាងយុទ្ធសាស្ត្រ។ភាគីអាមេរិកបានកែប្រែភាពក្រអឺតក្រទមនិងការមិនអើពើពីមុនរបស់ខ្លួន ចាត់បញ្ជូនមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ទៅបំពេញទស្សនកិច្ចជាញឹកញាប់ សន្យាថានងផ្តល់ជំនួយយ៉ាងសន្ធឹកសន្ធាប់ ហើយបានរួសរាយរាក់ទាក់ចំពោះប្រទេសប៉ាស៊ីហ្វិកខាងត្បូងភ្លាមៗ។ មានការវិភាគបានចង្អុលបង្ហាញថាអាមេរិក គឺចង់ដកចេញនិងគាបសង្កត់វត្តមាននិងផលប្រយោជន៍ របស់ប្រទេសចិននៅក្នុងតំបន់ប៉ាស៊ីហ្វិកខាងត្បូង រារាំងនិងបំផ្លាញកិច្ចសហប្រតិបត្តិការដែលផ្តល់ ផលប្រយោជន៍ដល់គ្នាទៅវិញទៅមករបស់ប្រទេសចិន ជាមួយបណ្តាប្រទេសប៉ាស៊ីហ្វិកខាងត្បូង។
ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ ដំណើរទស្សនកិច្ចរបស់លោក Austin រដ្ឋមន្ត្រីការពារជាតិអាមេរិកទៅកាន់ប៉ាពួញូហ្គីណេ សំខាន់គឺពិភាក្សាអំពីបញ្ហាពង្រឹង និងធ្វើឱ្យស៊ីជម្រៅនូវកិច្ចសហប្រតិបត្តិការលើវិស័យការពារជាតិ។ ភាគីអាមេរិករំពឹងថានឹងបន្តចុះហត្ថលេខាលើ "កិច្ចព្រមព្រៀងទំនាក់ទំនងសេរី" ដើម្បីធានាឱ្យមានឯកសិទ្ធិយោធានៅ បណ្តាប្រទេសប៉ាស៊ីហ្វិកខាងត្បូងដែលជាប់ពាក់ព័ន្ធ។ មានការវិភាគបានយល់ឃើញថា ភាគីអាមេរិកកំពុងធ្វើយោធូបនីយកម្ម ចំពោះតំបន់ប៉ាស៊ីហ្វិកខាងត្បូង ហើយចង់ធ្វើឱ្យប្រទេសកោះប៉ាស៊ីហ្វិកខាងត្បូង ក្លាយជាចំណុចទម្រជាយុទ្ធសាស្ត្រសម្រាប់ ទប់ស្កាត់ការអភិវឌ្ឍរបស់ប្រទេសចិន នៅបណ្ដាប្រទេសអឌ្ឍគោលខាងត្បូង។
សម្រាប់បណ្តាប្រទេសកោះប៉ាស៊ីហ្វិក ការគំរាមកំហែងពិតប្រាកដបំផុតដែលពួកគេកំពុងប្រឈមមុខ គឺវិបត្តិរស់រានមានជីវិត ដែលនាំមកដោយការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ គឺកម្រិតជីវភាពរស់នៅទាប របស់ប្រជាជនដែលបណ្តាលមកពីការអភិវឌ្ឍយឺតយ៉ាវ មិនចង់ក្លាយទៅជាកូនអុករបស់ភាគីអាមេរិក សម្រាប់ធ្វើការប្រកួតប្រជែងភូមិសាស្ត្រនយោបាយទាល់តែសោះ។
មហាសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វិក គឺជាមហាសមុទ្រសន្តិភាពនិងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ។ ភាគីចិនសូមស្វាគមន៍រាល់កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែង សហប្រតិបត្តិការដែលមានអំណោយផលដល់ការអភិវឌ្ឍ នៃប្រទេសប៉ាស៊ីហ្វិកខាងត្បូង។ ភាគីអាមេរិកបានប្រឌិតអ្វីដែលហៅថា "ទ្រឹស្ដីគំរាមកំហែងរបស់ប្រទេសចិន" ហើយប៉ុនប៉ងចង់បង្ខំប្រទេសប៉ាស៊ីហ្វិកខាងត្បូង ឱ្យធ្វើការតាមគោលបំណងនឹងយុទ្ធសាស្ត្ររបស់ខ្លួន ប៉ុន្តែវាវាយតម្លៃទាបចំពោះការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់ប្រទេសទាំងនេះ ក្នុងការប្រកាន់ខ្ជាប់ការអភិវឌ្ឍដោយឯករាជ្យនិងម្ចាស់ការ។ នេះមិនខុសអ្វីពីប្រសាសន៍របស់លោកSogavareនាយករដ្ឋមន្រ្តីប្រជុំកោះសាឡូម៉ូនដែលបានលើកឡើងថា គ្មានអ្វីអាចរារាំងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការដ៏មេត្រីភាព ដែលផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់គ្នាទៅវិញទៅមក ជាមួយប្រទេសចិនបាននោះទេ៕
វិទ្យុមិត្តភាពកម្ពុជា-ចិន
